Adventure Racing

Opublikowany 7 maja 2009 | autor Grzegorz Łuczko

22

Lista rzeczy niekoniecznie rajdowych

..acz przydatnych! Dziś tekst na życzenie! Jeśli pamięć mnie nie myli Marek, jeden z czytelników, już dwukrotnie dopominał się listy sprzętu niekoniecznie rajdowego, ale takiego, bez którego trudno wyobrazić sobie wyjazd na jakiekolwiek zawody. Nie będę pisał o butach, o odzieży ani prowiancie, który warto zapakować do plecaka – o tym była mowa już wcześniej [sprzęt rajdowy – tutaj / prowiant – tutaj]. Zajmę się natomiast otoczką – w końcu jakoś musimy dojechać na ten rajd, przeżyć do startu, a po ukończeniu doprowadzić się do porządku, czyli jak spakować się na zawody, żeby wyjazd nie zamienił się w szkołę przetrwania.

Zacznijmy od mojej ulubionej ostatnio zasady: bierz jak najmniej i tylko to, co naprawdę potrzebne. Tymbardziej jeśli podróżujesz pociągiem, samo upchanie sprzętu biegowego, roweru wraz z osprzętem, rolek i wioseł… nie, wioseł nie mam, i całe szczęście! – to niezła układanka! Oczywiście jadąc samochodem możesz pozwolić sobie na więcej, ale po co? Im więcej zabierasz rzeczy ze sobą tym trudniej będzie Ci później odnaleźć to, co potrzebne. Wspomnijmy więc zasadę numer jeden: bierz jak najmniej i tylko to, co potrzebne!

Ubiór

W czymś na ten rajd dojechać trzeba. Zwykle ubieramy się w jakieś codzienne ciuchy, czyli takie, których później nie „uświnimy” na zawodach. To samo tyczy się butów – szczególnie butów! Raz popełniłem ten błąd i pojechałem w butach startowych, bite 5 godzin spędzone w pociągu w butach, które „pamiętają wiele kilometrów” na dobre oduczyły mnie podobnych pomysłów! Trudno mi ingerować w osobiste preferencję w temacie ubioru, mogę natomiast polecić zerknięcie na prognozy pogody i dobranie ubioru tak, żeby później nie zmarznąć. Po kilkudziesięcio godzinnym wysiłku organizm jest znacznie osłabiony, warto o tym pamiętać i zabrać coś ciepłego na tą okoliczność.

• Ciuchy odpowiednie do przewidywanej pogody
• Buty

Nocleg

Zwykle baza rajdu mieści się w jakiejś szkole, a my rozkładamy swój dobytek na sali – zauważyliście, że w ostatnich latach te wszystkie szkoły są strasznie „odpicowane”? Ma to swoje zalety – większa interakcja między uczestnikami, rozmowy ze znajomymi, podpatrywanie przeciwników i tym podobne konsekwencje pomieszkiwania na wspólnej przestrzeni. Nocleg na sali ma jednak również swoje wady – generalnie chodzi o sen. O to, o której gaszone są światła, o to, że nasz sąsiad strasznie chrapie i o to, że ktoś cały czas wchodzi i wychodzi z sali. A jak trafi nam się nocleg na polu namiotowym, którego obsługa postanowiła urządzić sobie imprezę akurat na kilka godzin przed startem ostatniego, 125 kilometrowego, etapu 3 dniowych zawodów to w ogóle mamy przechlapane!

Zacznijmy jednak od tego na czym spać. Wypisałem sobie 3 opcje: karimata, mata samopompująca oraz materac. Ja stosuję pierwszy wariant, zwykle jeżdzę pociągami więc zabieranie materaca mija się z celem, maty nie mam, zostaje więc karimata. Moim zdaniem to najgorszy wybór 🙂 . Mata jest znacznie wygodniejsza i gdybym tylko takową posiadał to ona jeździłaby ze mną na rajdy. Natomiast gdybym jeździł samochodem sprawiłbym sobie jakiś praktyczny materac. Oprócz tego oczywiście zabieramy śpiwór, tutaj w zasadzie nie ma co kombinować, bierzemy co mamy – im lżej tym lepiej.

Napisałbym coś o piżamie, ale ja zwykle śpię tylko w koszulce, nie przywdziewam specjalnych strojów na tą okoliczność. Przygotowuję się natomiast do wspomnianego już hałasu, opcje mamy dwie: albo zatyczki do uszu, albo mp3 player. Wprawdzie nie lubię spać w zatyczkach ale rzeczywiście pomagają (ponoć nie warto kupować tych z wosku, ja mam z takiej jakby gąbki – polecam!), tłumią te wszystkie niepożądane dźwięki z otoczenia. Mp3 player czyni to samo, a w dodatku pozwala nam się rozluźnić przy ulubionej muzyce. Zwykle wybieram właśnie muzykę.

• Podłoże pod śpiwór: karimata, mata albo materac
• Śpiwór
• Piżamka albo inny ubiór do snu
• Zatyczki do uszu albo mp3 player

Kuchnia

Prowiant na czas zawodów mamy już spakowany (staram się jeszcze przed wyjazdem przyszykować jedzonko na trasę – to naprawdę ułatwia życie!), ale przecież przed i po rajdzie zjeść coś trzeba, no nie? Możemy tu zastosować podział na jedzenie: przed rajdem, po rajdzie i w czasie powrotu. U mnie wygląda to tak, że mniej więcej wiem jak często jem (mniej a częściej, średnio co 2-3h) i według tego układam rozpiskę ile i jakiego pokarmu potrzebuję (ta porada być może nie znajdzie uznania wśród niejadków, ja niestety muszę jeść często – głodny robię się zły i nerwowy, a to nie pomaga w absolutnie niczym). Przygotowuję więc sobie liczbę „jednostek” potrzebną na dojazd do bazy, jedzenie przed startem i ewentualnie coś tuż po ukończeniu.

Dobrze zabrać sobie „przenośny” obiad, który zjeść można tuż przed wyruszeniem na trasę. Idealnie w tej roli wypadają wszelkie makarony i ryż w różnej postaci. Dlaczego warto przyszykować swój obiad? Nie zawsze uda nam się znaleźć miejsce, w którym będzie można coś zjeść (choćby któryś Harpagan, chyba ten w Kobylnicy – jedna pizzeria w okolicy i tabun chętnych = dłuuugie czekanie), a może nie będzie czasu, żeby szukać czegoś na mieście bo dojedziemy w ostatniej chwili? Spożycie pożywnego posiłku przed startem jest zdecydowanie korzystne, niewarto polegać w tym elemencie na innych. Prowiant na drogę kupuję zwykle przed wyjazdem, oczywiście superprzygotowani mogą sobie przyszykować coś wcześniej.

Przyda się również łatwy dostęp do wody – idealnie sprawdza się tutaj woda w 5 litrowych baniakach. Zarówno do zalania bukłaków jak i popijania w bazie. Kolejnym elementem naszej przenośnej kuchni jest coś do gotowania wody i posiłków. Do podstawowych zastosowań nadadzą się grzałką bądź też czajnik (zmotoryzowani zabierają czajnik, entuzjaści 😉 polskich pociągów używają grzałek), wystarczą żeby zagotować wodę na herbatę, czy zalanie zupki. Do zadań specjalnych idealnie nadadzą się kuchenki gazowe. Ja osobiście zabieram grzałkę i liczę na dostęp do wrzątku z innych źródeł (czasem funkcjonuje coś na kształt kuchni, ale nie zawsze).

Do tego dobieramy jakieś naczynia, minimaliści zadowolą się aluminiowym kubkiem, bardziej wymagający czy też poruszający się samochodem mogą zabrać sobie np. zestaw menażek. Nie zapomnijcie także o sztućcach – idealnie w tej roli sprawdzi się niezbędnik. Na koniec mały deser – zwykle na mecie dostajemy jakiś posiłek, ale warto przygotować sobie jakąś specjalną nagrodę za wysiłek, który włożyliśmy w pokonanie trudnego rajdu. Pamiętajcie, że o 23 ciężko o otwarty sklep a i człowiek, ze zrozumiałych powodów, nie jest skory do niepotrzebnych ruchów.

Tak właśnie załatwiliśmy się na On Sight w marcu, skończyliśmy bardzo późno, po drodze żadnego otwartego sklepu, a później nie mieliśmy już sił ani ochoty żeby ruszać na poszukiwania. Gdybyśmy wcześniej o tym pomyśleli to w bazie czekałby na nas czteropak ulubionego trunku. Gdy w bazie czeka na nas ktoś znajomy to oczywiście możemy posłużyć się telefonem i zamówić np. gorącą pizze dostarczoną idealnie na czas 🙂 .

• Narzędzie do gotowania: grzałka, czajnik albo kuchenka gazowa
• Naczynia: kubek albo menażka
• Niezbędnik
• Prowiant na drogę i przed startem
• Prowiant na powrót
• Woda
• Nagroda (ulubiony posiłek, napój) na mecie

Kosmetyczka

Oprócz typowej zawartości kosmetyczki chciałbym zwrócić uwagę na to, co jeszcze warto mieć w plecaku. Przyda się na pewno profilaktyka szczególnie narażonych na obtarcia miejsc naszego ciała – tutaj wkraczają wszelkie sudocream’y i zasypki (ja stosuję sudocream i zasypkę Alantan – u mnie się sprawdza), to pozycje obowiązkowe w naszej kosmetyczce (jak również i na przepakach!). Również w ramach profilaktyki można zainteresować się plastrami, które lansuje Yanek – Compeed (w tym kontekście słowo lansuje nie ma żadnych negatywnych konotacji 😉 ). Ponoć wszelkie problemy z odciskami odchodzą w niepamięć! Oddajmy jednak głos Yankowi, który podaje opis użytkowania superplastrów:

1. Przed startem, profilaktycznie, w miejscach gdzie tradycyjnie pojawiają się odciski. Plastry spowodują że ich nie będzie (przynajmniej u mnie).
2. W trakcie rajdu / wyprawy, gdy czujemy że „coś się tam zaczyna robić”. Jest to o tyle trudniejsze, że plastry niechętnię przylepiają się do wilgotnej skóry, więc trochę czasu musimy poświęcić na dokładne osuszenie stopy.

W ramach dalszej edukacji polecam zapoznać się z interesującym wątkiem na forum napieraj.pl [link]. Nie wspominam nic o maściach rozgrzewających, po prostu ich nie stosuję, nie znoszę zapachu Ben-Gaya (a fe!), a po tym jak sparzyła mnie maść ABC dałem sobie spokój z eksperymentami, nie uważam, żeby było mi to do czegoś potrzebne. Może ktoś ma inne doświadczenia? Chętnie posłucham! Oprócz profilaktyki uszkodzeń mechanicznych dobrze mieć pod ręką zestaw tabletek przeciwbólowych i na wypadek problemów żołądkowych. Lista rzeczy, które pakuję do kosmetyczki poniżej. Nie wpisuję lusterka – panowie obędą się bez, a panie dawno mają je już spakowane 😉 . Udaje mi się to wszystko (oprócz klapek) spakować do jednej kosmetyczki, wszystko mam więc pod ręką. Klapki przydadzą się nie tylko pod prysznic ale również do przemieszczania się po bazie (damy odpocząć stopom, które albo czeka ogromny wysiłek, albo są krótko po masakrze, którą im fundneliśmy).

• Mydło
• Szampon
• Pasta do zębów
• Szczoteczka do zębów
• Ręcznik
• Klapki pod prysznic
• Papier toaletowy
• Dezodorant
• Tabletki: przeciwbólowe, na żołądek
• Plastry
• Sudocream, zasypka

Różne przydatne bibeloty

Ostatnia kategoria, którą niełatwo nazwać bo zawiera w sobie kilka niezwiązanych ze sobą przedmiotów 🙂 . Bo jaki związek ma flamaster z workiem na śmieci i jak nadać im wspólną nazwę?! A właśnie, flamaster – przydaję się, choć nie zawsze. Czasem nie ma czasu, żeby na spokojnie wyrysować sobie wariant na mapie, niemniej warto go mieć. Podobnie jak długopis i notatnik – za ten ostatni służyć może zwyczajna kartka papieru, tak czy inaczej zdarzyć się może, że będzie trzeba coś zapisać. Choćby spis czynności, które wykonać mamy na przepaku – zdaję się, że taki patent proponują zawodnicy Speleo. Ja osobiście jeszcze nie próbowałem, ale wydaje mi się, że może to ułatwić rajdowanie. Zwłaszcza w późniejszych etapach rajdu, gdy nie reagujemy tak szybko jak na początku, wtedy taka prosta instrukcja powinna postawić nas na nogi. Długopis i kartka papieru przydać się może również na odprawie – czasem dowiadujemy się tam o ważnych zmianach, o których nie wspomina regulamin.

Od ostatnich zawodów zacząłem zacząłęm wdrażać naprawdę przydatny nawyk – drukuję sobie przed wyjazdem ważne informacje, takie jak: regulamin zawodów, schemat trasy, mapa dojazdu do bazy rozkład jazdy pociągów. Wszystkie potrzebne dane mamy pod ręką i nie musimy zastanawiać się jak trafić do bazy, albo zawracać głowy organizatorom prostymi pytaniami, których odpowiedzi znaleźć możemy w regulaminie. Z przydatnych rzeczy wymienić można jeszcze: ładowarkę do telefonu bądź też zapasową baterię (tą drugą tak czy inaczej warto sobie sprawić, na pewno przyda się podczas dłuższych wyjazdów np. w góry) oraz taśmy klejące – zwykła przezroczysta do oklejania mapy (tutaj najlepiej sprawdzi się szeroki arkusz, którym łatwiej będzie nam pokryć całą mapę, problem w tym, że nie wiem gdzie coś takiego można dostać, wie ktoś?) i klasyczna szara do oklejenia wszystkiego innego 😉 .

Na koniec wspomnę o wszelkiej maści workach: strunowych, na śmieci oraz reklamówkach. Te pierwsze przydadzą się do pakowania jedzenia, skarpetek, telefonu, apteczki i karty startowej (mniejsze rozmiary) oraz do stworzenia idealnego mapnika na etapy trekingowe (większy rozmiar). Worki na śmieci posłużą nam na.. na śmieci oraz do pakowania ubłoconych butów. W reklamówki natomiast pakuję cały swój rajdowy dobytek, można wykorzystać do tego celu oczywiście worki na śmieci, ale reklamówki są o tyle poręczniejsze, że dzięki różnym kolorom łatwiej rozeznać się w tym co gdzie jest. Obok wszelkiej maści worków miejsce w naszym plecaku zajmie komplet zipów, którymi przymocujemy czołówkę na kask.

Last but not least… dobra książka. Tak! Nie zawsze się przyda, ale są takie sytuacje, w których uratuje nas przed nudą – choćby w czasie długiej jazdy pociągiem. Albo długiego oczekiwania na start. Nie wpisuję jej na listę, bo można się bez niej obyć, ale skoro można sobie uprzyjemnić życie, to dlaczego by nie?

• Flamaster
• Długopis
• Notatnik
• Taśma klejąca: przezroczysta i szara
• Wydruk z regulaminem, schematem trasy, mapą dojazdu i rozkładem jazdy pociągów
• Ładowarka do telefonu albo zapasowa bateria
• Worki strunowe
• Zipy
• Worki na śmieci
• Reklamówki

Sprzęt rowerowy

To jednak nie koniec tekstu! Krolisek słusznie wspomniała w komentarzu o dość ważnym elemencie, który ja z uporem maniaka pomijam, czyli czyszczenie i konserwacja roweru. Nie będę się mądrzył tylko zacytuję koleżankę: Jeśli zabiera się rower, to warto wziąć jakąś szmatkę, a jeszcze lepiej szczotkę o dość sztywnym włosiu, żeby przed drogą powrotną trochę go „ogarnąć” (szczotka nie musi być duża). Przeważnie jadę samochodem, zabieram więc dodatkowo takie luksusowe rzeczy jak stacjonarna pompka albo metalowy stojaczek, na którym elegancko można przed zawodami przesmarować napęd itd.

Od siebie dodam, że w przypadku podróży pociągiem musimy nieco zredukować poniższą listę, zamiast wielkiej pompki zadowolić się będzie trzeba mniejszym odpowiednikiem, stojak zostawimy w domu, tylko szmatki i szczotki spakujemy bez problemów. 🙂 . Wspomniałbym jeszcze o komplecie narzędzi, ale ten tak czy inaczej trzeba mieć podczas trwania rajdu, tak samo jak smar, który na pewno się przyda. Na wszelki wypadek dopiszę jednak te dwie pozycje do listy.

• Pompka mała albo stacjonarna
• Szczotka i szmatka
• Stojak na rower
• Komplet narzędzi
• Smar do łańcucha

Jak zwykle proszę o komentarze i pochwalenie się swoimi patentami, może o czymś zapomniałem albo dopisałem coś niepotrzebnie? Spróbujmy zminimalizować tą listę odrobinę 🙂 .

Podobne wpisy:

• Pakujemy się na setkę! Cz.1 – Jeśli zastanawiasz się co ze sobą zabrać na zawody na dystansie 100 kilometrów koniecznie przeczytaj ten artykuł!
• Kurtka Circadian TNF: Wrażenia – Kurtka to jeden z najważniejszych elementów ubioru każdego rajdowca. Opis wrażeń z użytkowania kurtki TNF.
• Co zabrać ze sobą do Rumunii? – Zanim wyjechałem do tej Rumunii musiałem się jakoś spakować, miałem kilka wątpliwości…
• Pakujemy się w góry! – Jak spakować się na wyjazd w góry, studium przypadku na podstawie wypadu do Rumunii.

O autorze

Grzegorz Łuczko Tu pojawi się kiedyś jakiś błyskotliwy tekst. Będzie genialny, w kilku krótkich zdaniach opisze osobę autora przedstawiając go w najpiękniejszym świetle idealnego, czerwcowego, słonecznego poranka. Tymczasem jest zima i z kreatywnością u mnie słabiuśko!

Podobne wpisy

On Sight 2011: Relacja →

O współpracy słów kilka →

Adventure Trophy: Relacja cz.3 →

Adventure Trophy: Relacja cz.2 →