Darżlub: Przed startem
Po niepowodzeniu na Harpie wreszcie stoję przed szansą żeby się odkuć! Oczywiście żartuje, odkuwać to ja się będę za kilka miesięcy, na BWC. Na Darżluba jadę w celach stricte treningowych – poćwiczyć nawigację i zrobić sobie długi trening nocną porą. Darżlub to nocny rajd na orientację, startuje na trasie ekstremalnej o długości 26 kilometrów. Co ciekawe startować będziemy w odstępach czasowych, co by się tramwaje za szybko nie porobiły. Interesujące, nigdy jeszcze nie brałem udziału w zawodach, które odbywają się w takiej formie.
Zresztą nie tylko odstępy czasowe wyróżniają Darżluba, wyobraźcie sobie, że miejsce i godzinę startu poznamy dopiero w dniu zawodów o godzinie 12 (przez stronę internetową) albo po 15 na dworcu głównym w Gdyni (cholera, który to już raz będę oglądał ściany tego budynku?)! Może dla miejscowych to jakaś atrakcja, element tajemniczości, ale dla przyjezdnych (mi podróż zajmie ok. 8 godzin, licząc od wyjścia z domu) to cholerne utrudnienie. Ale w końcu jadę na trasę ekstremalną, no nie? Dlatego też nie marudzę 😉 .
Zawody te mają mi odpowiedzieć jak wygląda moja forma po 3 tygodniach od początku przygotowań. A te wyglądały mniej więcej tak… Początkowo miałem zamiar robić długie wycieczki biegowe co tydzień – ok. 30km – doszedłem jednak do wniosku, że lepiej nie przeginać i długie marszobiegi robić lepiej co 2 tygodnie, jutrzejszy start wypada właśnie w tym czasie. Poza tym przez ten czas stopniowo wydłużałem wybiegania, na razie biegam od 1h do 1h15min, poza oczywiście sobotnimi dłuższymi treningami (18km i z każdym tygodniem więcej i więcej 😉 ) No i oczywiście roweruje sobie, na razie bardzo delikatnie tylko wyjeżdzając godziny na siodełku.
Wracając do biegania… Tętno opada, prędkości wzrastają, jest dobrze, a przecież jeszcze tyle czasu do Bergsona. Na razie pierwszy zakres robię po ok. 5:35 min/km. Do końca zimy mam zamiar biegać go po 5:00 min/km. Ideałem będzie jeśli na wiosnę będę w stanie zrobić 30 kilometrowe wybieganie w tym tempie, oczywiście w pierwszym zakresie. Za 2 tygodnie wybywam w Tatry na kilka dni, to również element przygotowań do walki na trasie takich górskich zawodów jak Bergson Winter Challenge i Adventure Trophy. W zeszłym roku brakowało mi trochę wcześniejszego treningu w górach… Zresztą niedługo pojawi się mały tekścik Artura Kurka z opisem jak taki trening może wyglądać.
W sobotę nie nastawiam się absolutnie na żaden wynik, jeśli gdzieś pogubię się na amen to nie będę lamentował z tego powodu. Lepiej na zawodach treningowych niż później na ważnym starcie, racja? A u Was co słychać? Może ktoś będzie na Darżlubie? Jeśli tak do zobaczenia na miejscu i powodzenia!
O autorze
Grzegorz Łuczko Tu pojawi się kiedyś jakiś błyskotliwy tekst. Będzie genialny, w kilku krótkich zdaniach opisze osobę autora przedstawiając go w najpiękniejszym świetle idealnego, czerwcowego, słonecznego poranka. Tymczasem jest zima i z kreatywnością u mnie słabiuśko!
Podobne wpisy
Przeklęte pagórki i ta nieszczęsna przecinka, czyli Szaga 2014 →
Włóczykij 2011: Relacja →
Nocna Masakra 2010: Relacja →
Przed Nocną Masakrą →
7 Responses to Darżlub: Przed startem
Dodaj komentarz
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
ja będę na trasie bardzo trudnej parówkowej. to tylko 21km, wiec powinno być na miękko 🙂 zobaczymy czy punkty mylne nie będą zbytnio dokuczały. Pozdrawiam!
powodzenia na trasie. pamietaj w momentach zwątpy, ze sa tacy, kt. ci zazdroszcza nawet takiego polozenia 😉
Michał, i jak poszło? Jeszcze nigdy nie nawigowałem z mylnymi punktami, nie brałem udziału w typowych MnO, kapitalna sprawa 🙂 .
Sebas, tak tylko się wydaje, jak przyjdzie kryzys to nie ma zmiłuj 🙂 .
Moja relacja z Darżluba już się pisze, więc niedługo dowiecie się co i jak, a nie było łatwo, oj nie było!
Kuerti, razem z dwoma ziomkami zajelismy 4 miejsce na tej trasie. Podobnie jak u Ciebie, mielismy duze problemy z pierwszym punktem, bo glowna droga nas zmylila. Nikt z nas nie wpadl od razu ze ta droga krajowa jest bardzo swieza i inaczej prowadzą jej zakrety niz na tej starej mapie. Zbyt daleko pobieglismy wzdluz niej.
z innej beczki… dzięki swojemu blogowi stałeś się niesamowicie popularny. Z daleka dało się poznać Twoją osobę i te zachwalane New Balance 🙂
Michał,
Trzeba było podejść, zagadać 🙂 . A co do tej „sławy”, to powiem szczerze, że im blog popularniejszy się staje tym mam coraz większe opory w pisaniu o swoich startach, przygotowaniach itp. Nie lubię być na świeczniku, a tutaj stawiam siebie w centrum zainteresowania, wspaniale gdy mi coś wyjdzie, ale gorzej jak dam ciała jak ostatnio na Harpie 🙂 . Pozdrawiam.
Kuerti,
Nie masz co się obawiać przed pisaniem nowych artykułów! Naprawdę są ciekawe, bo w końcu dzięki nim zdobyłeś popularność. Co do niepowodzeń na rajdach, to każdy je ma. Myślę, że najważniejsze jest po takich porażkach samemu potrafić wyciągnąć wnioski i przy kolejnej próbie starać się być lepszym. Do tego dąży każdy! Tobie udaje się to bezbłędnie, co powoduje, iż artykuły za każdym razem wzbudzają ciekawość, w momencie, gdy na mojej skrzynce pojawia się subskrypcja Twojego nowego postu.
Tak trzymaj!
Pozdrawiam i gratuluję!
Dzięki Michał, zawsze przyjemnie czyta się pochwały pod swoim adresem 🙂 . No i nie pozostaje mi nic innego jak tylko dostarczać jeszcze lepszą treść na bloga…