Blogowanie

Opublikowany 16 grudnia 2007 | autor Grzegorz Łuczko

10

Blogi rajdowe

Blogowanie stało się szalenie popularne. Na hasło „blog” google wypluwa 2 miliardy wyników! W polskim internecie „jedynie” 2 miliony. Jaki procent z tych „pamiętników”, jak do niedawna kojarzony był jeszcze blog, przedstawia jakąkolwiek wartość? Pewnie znikomy, grunt to wyłowić te najlepsze. Domyślacie się o czym dziś chcę napisać? Oczywiście, że o rajdowej blogosferze! Na wstępie z przykrością muszę stwierdzić, że nie będzie to długi artykuł, przyczyna jest prozaiczna – rajdowa blogosfera dopiero co raczkuje.

Przyznam się szczerze, że nie zagłębiałem się za bardzo w kwestie chronologiczne, kto był pierwszy, kto drugi itp. Bo co to za różnica? Najważniejsza jest przecież treść, no nie? Blogów, które choć w małym stopniu poruszają interesujące nas tematy (w skrócie – wytrzymałościowe wyzwania) jest naprawdę mało. Jednym z pierwszych, który zachaczał o tą tematykę jest blog Kuby Zwolińskiego, który startuje w rajdach, lubi espresso i sushi, z wykształcenia jest geografem a na codzień (o ile nie podróżuje po świecie) zajmuje się projektowaniem stron internetowych (nie koniecznie w tej kolejności…). Szkoda, że tak rzadko Kuba publikuje notki o rajdach, nie zmienia to faktu, że warto zapoznać się bliżej z jego stroną.

Mocno rowerowy blog prowadzi Sebas, którego na pewno kojarzycie z komentarzy na pk4. Sebas lubuje się w enduro i jeździ ciężkimi „gratami” (jak tak można! 😉 ). Znaleźć u niego możecie opisy ekscytujących wypadów w polskie góry i nie mniej zwariowanych przebojów ze służbą zdrowia (wypadki chodzą po ludziach, zwłaszcza jak się lubi niebezpieczną jazdę…). Kontynuując wątek rowerowy… Bikeway.pl to miejsce, w którym przeczytacie przede wszystkim o rowerach. O maratonach rowerowych na orientację, maratonach szosowych, a wreszcie wyprawach z sakwami tam gdzie oczy poniosą i noga zapoda… Gregory to uznany zawodnik zarówno na szosie jak i w maratonach na orientację, warto poczytać.

O tym, że blogowanie to nie łatwa sprawa przekonać się możemy odwiedzając blogi dwóch panów, kibica i zawodnika adventure racing. Mały to największy fan Speleo Salomon w naszym kraju, a pewnie i na świecie. Poza tym często zdarza mu się uczestniczyć w zawodach jako fotograf, dzięki czemu później podziwiać możemy jego świetne fotki. Uwaga! Mały ma słomiany zapał i bloga prowadzi „od święta” 😉 . Natomiast Koalicja Adventure to dzieło Kaziga, również zachęcam do przejrzenia archiwum, bo kolega niezwykł niestety aktualizować zbyt często swojego bloga. Mimo to warto zapoznać się z opisami jego treningów i pokręconych przemyśleń.

Najmłodszym „dzieckiem” naszej rajdowej blogosfery jest Jasiekpol (a miałem na to nie zwracać uwagi! Ale przynajmniej ładne zdanie wyszło 😉 ). Paweł pisze przedewszystkim o swoim treningu, a że pierwszy zakres lata po 4:40 min/km to warto być na bieżąco. Poza tym to, co tygryski lubią najbardziej czyli rozterki emocjonalne – „Nic nie muszę, a jednak to robię. Nic nie muszę a jednak się męczę. Wieje leje, jest zimno , mokro, czuje się zmęczony przed wyjśćiem. Po co to robić po co się przebierać i biec pod wiatr, przecież moge zostać w cieple, obejrzeć tv, pograć, poczytać. Nie musze nigdzie wychodzić.” – czujecie tą walkę? To mój ulubiony element treningu.

No i last but not least blog Włóczykija, tak tego samego, który nie dawno gościł na łamach pk4. Konrad zaczął blogować kilka miesięcy temu i wychodzi mu to naprawdę dobrze. Polecam zwłaszcza artykuły na temat treningu siłowego, można się sporo dowiedzieć. A wszyscy przecież wiemy, że rajdy to ogólnorozwojówka, prawda? Dobierając ćwiczenia do gimnastyki siłowej korzystam z jego strony i.. nadal będę to robił. Polecam!

No i ja. Ja i pk4. O sobie jednak nie będę pisał, Wy sami najlepiej wiecie dlaczego tu zaglądacie.

PS. Jeśli coś przegapiłem to prosiłbym o korektę, ja już nic więcej nie wycisnąłem z rajdowej blogosfery…

Zobacz również:

• Opis anglojęzycznej blogosfery rajdowej na blogu Włóczykija

O autorze

Grzegorz Łuczko Tu pojawi się kiedyś jakiś błyskotliwy tekst. Będzie genialny, w kilku krótkich zdaniach opisze osobę autora przedstawiając go w najpiękniejszym świetle idealnego, czerwcowego, słonecznego poranka. Tymczasem jest zima i z kreatywnością u mnie słabiuśko!

Podobne wpisy

Praca w Natural Born Runners / Praga in progress… →

Jadę potrudzić się trochę… →

O co chodzi z Natural Born Runners? →

Natural Born Runners „K10 Run” →