Wertepy 2008: Przygotowania „LIVE”
10:12 – Zamiast relacji „na żywo” z Wertepów…
Na początek trzy sprawy, które domagają się wyjaśnienia. Pierwsze primo, startuję w Wertepach, krótkim rajdzie przygodowym zaliczanym do AR CUP, trasa zawodów liczy sobie około 120 kilometrów, czyli przyjdzie ścigać mi się na dystansie sprinterskim. Niestety prawdopodobnie na PK4 nie pojawi się relacja bezpośrednio z trasy w wykonaniu naszego zespołu (mojego i Piotrka) – raidteam.pl. Powody są dwa – to będą diablo szybkie zawody i pewnie nie będzie za wiele czasu na telefony a tym bardziej smsy z trasy, po drugie – większość czasu spędzimy na rowerach, a ten środek lokomocji jak wiadomo wymaga sporej koncentracji.
Drugie primo, o 18 wyruszamy w kierunku Poznania (wreszcie nie muszę tłuc się pół Polski na zawody!), a ja nie jestem jeszcze spakowany, nie wiem nawet za bardzo co zabrać na trasę (w sumie to, co tu zabierać? Najlepszy zespół skończy Wertepy po 8 godzinach – według założeń organizatorów – nam nawet jeśli zabrałoby to i 12 godzin to i tak jest tyle co nic), rower nie jest sprawny do końca, no i to, co mnie martwi najbardziej – od 2 lat nie jeździłem na rolkach 😉 . Przed południem chciałbym jeszcze wyskoczyć na kilka minut pojeździć, przypomnieć sobie nieco zapomnianej techniki, której zresztą nigdy nie miałem…
No i wreszcie trzecie primo – mam nadzieje, że Piotrek nie zdąży już tego przeczytać 😉 – tak naprawdę nie chce mi się startować w Wertepach! Tak, tak. To jest tak, że ja nie jestem przygotowany zbyt dobrze, a zawody są krótkie acz treściwe (czytaj będzie ostre ściganie). Pół biedy gdyby to była setka, gdzie ten wysiłek nie jest tak intensywny i braki w formie nie są aż tak widoczne. W ostatnim wpisie pisałem co nieco na temat prób auto-mobilizacji, niestety moje wysiłki zakończyły się porażką. To jest w ogóle ciekawe zagadnienie – motywacja/mobilizacja w kiepskim położeniu psychicznym (u mnie to będzie słaba forma, z której wynika brak wiary we własne możliwości). Pamiętajcie, że cały czas mówimy tutaj o ściganiu się, a przynajmniej takich zamiarach. Gdybym startował ze słabszym partnerem tego problemu w ogóle by nie było. Teraz nieco się tłumaczę, bo nie chcę wyjść na zupełnego mięczaka 😉 .
Dobra, to byłoby na tyle przemyśleń przedrajdowych, za jakiś czas spodziewajcie się kolejnych notek – muszę zaopatrzyć się w prowiant na trasę (jak myślicie, na 10-12 godzin wystarczy 6-8 batonów?), spakować wyposażenie na rajd, no i przede wszystkim iść na te cholerne rolki!
PS. Jak Wam się podoba taka relacja „LIVE”? 🙂 .
12:25 – Zaczynam się pakować.
Wreszcie zebrałem się do tej jakże mało przyjemnej czynności pakowania się na zawody. W zasadzie w przypadku tak krótkiego rajdu jak Wertepy ta czynność polega na wrzuceniu do plecaka wszystkich wymaganych elementów wyposażenia (kask, rolki, apteczka itp.) i zebraniu „w kupę” tego wszystkiego co może nam się przydać na trasie. Przy założeniu, że całość zajmie nam kilkanaście godzin i na jutro nie zapowiadają opadów deszczu to tak naprawdę ta czynność sprowadza się do spakowania jednego kompletu odzieży.
Pozostało mi tylko dokupić prowiant i założyć rolki. Z tymi rolkami to coś czuję, że skończy się tak, że w domu sobie zrobię kilka rundek, a nawet jeśli nie, to przecież tylko 6 kilometrów, phi! Czym się tu martwić?
14:35 – Rolki!
Okazuje się, że mimo 2 lat przerwy w „rolkowaniu” nic od tamtego czasu się nie zmieniło.. czyli dalej jest beznadziejnie 😉 . Jechać, jadę, ale już najmniejsze próby nawet tak prostych ewolucji jak zakręcanie wydają się być dla mnie przeszkodą nie do pokonania. Nie martwię się tym za bardzo, bo przecież na Wertepach do pokonania będzie raptem 6 kilometrów, czyli tyle co nic. Mam tylko nadzieje, że teren, w którym rozegrany zostanie ten etap nie będzie pofałdowany. Do tej pory pamiętam upadek na Bieliku 2006 podczas zjazdu z niewielkiego wzniesienia…
Powyżej udostępniam filmik z mojego treningu. Widać jak na dłoni, że jeździć to ja nie potafię 😉 .
17:25 – Do boju!
Apteczka? Jest! Kask? Jest! Rolki? Są! Rower? Jest! 😉 . Wygląda na to, że chyba wszystko już spakowałem, teraz czekam tylko na wehikuł Piotrka, którym zabierzemy się w nasz najdłuższy skok, a nawet Skoki. Bo właśnie w tym miasteczku o nietypowej nazwie wystartuje jutro pierwsza edycja AR CUP.
Oczekiwań względem tego startu nie mam zbyt wielkich, albo inaczej – już nie mam. Oczywiście w planach przed sezonem AR CUP zajmował u mnie dość wysoką pozycję na liście priorytetów, jednak kryzys formy po BWC i również zawirowania wokół samego Pucharu nieco osłabiły moją wole walki. Do tej pory raczej nie miałem okazji brać udziału w takim typowym wyścigu przygodowym (krótka trasa, duża różnorodność dyscyplin), ciekawy jestem jak odnajdę się w tej koncepcji? Nigdy nie ukrywałem tego, że w rajdach przygodowych bardziej pociąga mnie pierwiastek adventure niż race… Może dlatego, że kiedyś „uciekłem” z biegania na krótkim dystansie (100 metrów) i przez długi czas bieganie traktowałem jako zło konieczne? Do popisania po Wertepach.
Tymczasem ja już się zbieram, jeszcze tylko na koniec jedna sprawa. Napisałem, że nie będzie relacji bezpośrednio z trasy, czego nie odwołuje (a może jednak coś się pojawi? 😉 ), ale na pewno spodziewać się możecie wyników z obydwu tras już w sobotę wieczorem.
Chyba niedziela, raczej późno.
Krótko, piszę z komórki.
Poszło nam średnio, chyba 18 miejsce. Jesteśmy zadowoleni, nie że jesteśmy tacy mało wymagający, po prostu to były ciekawe zawody. Więcej wkrótce.
Teraz wyniki.
Start od 11:30.
19:37 Speleo, 2 męskie teamy.
19:59 Speleo mix
20:14 Woszk i Navigator
20:23 Navigator mix?
20:35 Galileos
20:45 Adventura
20:47 Sx Sport
20:50 Navigator
Mam nadzieje, że nie ma błędów! To tyle, idę spać!
Pełne wyniki na stronie Wertepów.
O autorze
Grzegorz Łuczko Tu pojawi się kiedyś jakiś błyskotliwy tekst. Będzie genialny, w kilku krótkich zdaniach opisze osobę autora przedstawiając go w najpiękniejszym świetle idealnego, czerwcowego, słonecznego poranka. Tymczasem jest zima i z kreatywnością u mnie słabiuśko!
Podobne wpisy
On Sight 2011: Relacja →
O współpracy słów kilka →
Adventure Trophy: Relacja cz.3 →
Adventure Trophy: Relacja cz.2 →
10 Responses to Wertepy 2008: Przygotowania „LIVE”
Dodaj komentarz
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
Pamiętam jak kiedyś w gazecie „Bieganie” pojawiło się wyliczenie siedmiu grzechów głównych mentalnych, że nie można myśleć o wyniku, a o zadaniu, że nie można myśleć jak boli, że emocje trzeba zostawić z boku, że nie można myśleć o porażce, że nie można za wysoko podwiesić poprzeczki, że nie można rozkminiać o tym co było dawniej – i tak sobie myślę jak na to patrzę, że co nam zostaje? o czym mamy myśleć? o pogodzie?:)
Najważniejsze, że startem wzbogacisz doświadczenie i będzie okazja się spotkać, krótka co prawda, ale jednak:)
Powodzenia!!!
O grzechach rajdowców to mógłbym napisać ładny arcik, w końcu mam w tym doświadczenie 😉 .
Wydaje mi się, że pozostaje nam robić to, co zrobić mamy, bez zbędnego zagłębiania się w rozmyślania nt. „a co będzie jeśli..” itp. Łatwo powiedzieć a trudniej zrobić.
Wracam do pakowania i szukania wewnętrznego „spręża” 😉 . No i do zobaczenia jutro, mam nadzieje, że się rozpoznamy 🙂 .
Kuerti, spoko damy rade:
ja tez nie za bardzo jestem przygotowany przez jakies dziwne przeziebienie, ktore mnie nekalo w lutym przez 7 dni i w marcu przez 7 dni.
zrob sobie ze 2 dobre kanapki z bulka i maslem i po 2 banany, batoniki to jakby co!
poki mi to jeszcze sprawia radosc pomimo wynikow to napieram. choc czasem chetnie polezalbym gdzies w tropikach na plazy…
artur
Artur,
Z tego co pamiętam to na MP 2006 na Kaszubach bodaj cały pierwszy dzień nic nie mogłeś jeść bo trzymało Cię jakieś zatrucie, więc czym dla Ciebie jest marne przeziębienie! 🙂
Bułki oczywiście będą w placaku na czarną godzinę. Im bliżej startu tym moja wiara wzrasta, że będzie dobrze, więc chyba tak będzie.
Może cosik byś napisał po Wertepach n PK4? Choćby właśnie o tym, że jeszcze Ci się chce, a przecież mógłbyś leżeć na tych tropikach i o rajdach czytać tylko w internecie…
Trzymajcie sie Kuerti!
Jak najlepszej zabawy polaczonej z wynikiem zycze! 🙂
Spoko- Salomon organizuje cykl, po czym jego teamy zgarniaja nagrody. hehe…i wszystko zostaje w rodzinie. Oczywiscie gratuluje zwyciezcom i raidteam’owi.
Dzięki Adam!
No Artur tak narzekał na formę a tu proszę. Też chciałbym być taki słaby jak on 😉 .
Widzę, że niepotrzebnie męczyłem się z tymi wynikami, na stronie Wertepów była relacja live…
Faktycznie tłum na rynku zebrał się niezły, a widziałem Cię tylko raz, kiedy to wchodziłeś przed dekoracją po trailu do sali:) już nie goniłem, a myślałem, że może później, ale wcześniejszy powrót nie pozwolił.
Już za dwa tygodnie Harp, może w Łęczycach…
Kuerti,
w zeszlym roku z Herikiem wygralismy Gringo 2 tygodnie po masakrze w Szkocji… to bylo zaskoczenie.
teraz na oslabieniu – Wertepy – nie ma to jak sie dobrze ustawic:) i miec mocarny zespol, ale tez mnie to zaskoczylo.
na pewno cos nabazgrolimy w kajecie.
artur
Artur,
Po Wertepach pomyślałem sobie, że najważniejsze to zgrany team i pokonanie trasy jak po sznurku – albo inaczej „płynne”, bez niepotrzebnych zwolnien itd. Wam pewnie udało się to w 100%.
Mam nadzieje, że jednak coś tam w kajeciku zapiszesz , bo spojrzeć na zawody z oczu tych najlepszych to zawsze ciekawa sprawa.