Ciekawostki

Opublikowany 25 kwietnia 2007 | autor Grzegorz Łuczko

2

Sleepmonster

Na napieraj.pl toczy się dyskusja na bardzo ciekawy temat. Mianowicie, ile godzin przetrzymaliśmy bez snu? Brak snu jest nieodłącznym elementem zawodów adventure racing. Począwszy od krótkich rajdów typu BWC czy TNFAT na trasach speed, które trwają 20-30 godzin gdzie w ogóle się nie śpi, a skończywszy na rajdach molochach trwających nawet do 10 dni. Tam najlepsze zespoły dozują sobie czas na sen w naprawdę małych dawkach, bo czymże są 2 godziny snu na 80 czy 90 godzin ciągłego napierania?

Niestety nie mam doświadczeń w tak długich zawodach. Mój rekord bez snu to jednak całkiem przyzwoita liczba – ok. 60 godzin. Zdarzyło się to podczas startu na BWC speed w roku 2006. Zaznaczmy, że brak snu to nie tylko czas podczas trwania zawodów. W sytuacji gdy rajd rozpoczyna się wieczorem cały dzień zwykle jesteśmy na nogach. Bergson zaczyna się tradycyjnie o 22. Czyli w momencie startu jesteśmy już od jakichś 14 godzin w stanie czuwania.

Na trasie spędziliśmy niespełna 40 godzin, gdy przekroczyliśmy linie mety oczywiście nie walnąłem się od razu do śpiwora. Podtrzymywany na adrenalinie przetrzymałem do wieczora, do oficjalnego zakończenia. No i tam się zaczęło Totalny odjazd. Co chwila zasypiałem. Szybko musiałem opuścić fajnie zapowiadającą się imprezę.

Pamiętam swoje początki w rajdowym fachu. Pierwsze Harpagany. Wtedy naprawdę było ciężko! Te 60 godzin to pikuś przy tym jak się czułem w pierwsze nieprzespane rajdowe noce. Najgorszy był czas nad ranem. Godzina 4-5. Wtedy jest najchłodniej i organizm ma dość. Atakował mnie przeogromny kryzys, kompletny brak ochoty na dalsze napieranie.

Tak opisałem ten stan podczas startu w Harpaganie 27 „Zastanawiam się, co ja tu robię, czy nie lepiej było zostać w domu? Z minuty na minutę jest coraz gorzej, już nie patrzę na mapę i kompas, podążam za grupą jak robot. Chcę tylko dojść do następnego punktu. Zaczynają się pojawiać myśli o rezygnacji.”

Z czasem mi przeszło. Aktualnie mogę powiedzieć, że uodporniłem się na sleepmonstera (nie wiem co będzie gdy zacznę startować w rajdach długich trwających kilka dób, te słowa odnoszą się do zawodów trwających max 30-40 godzin). Jaka jest moja recepta? Zgadzam się z Piotrkiem Hercogiem, który mówi „Niestety jednak nie da się tego wytrenować, lecz sprawa tkwi w nastawieniu psychiki.”.

U siebie zauważyłem następującą korelacje, im jestem lepiej przygotowany i im więcej startów mam za sobą tym łatwiej sobie radzę z sennością. Moja recepta jest więc prosta więcej trenigu i więcej startów! A Wasze sposoby na sleepmonstera? Wasze rekordy?

O autorze

Grzegorz Łuczko Tu pojawi się kiedyś jakiś błyskotliwy tekst. Będzie genialny, w kilku krótkich zdaniach opisze osobę autora przedstawiając go w najpiękniejszym świetle idealnego, czerwcowego, słonecznego poranka. Tymczasem jest zima i z kreatywnością u mnie słabiuśko!

Podobne wpisy

Kto chętny na wycieczkę biegową? →

Otwarcie Natural Born Runners! →

Festiwal Biegowy: Konkurs →

Natural Born Runners „K10 RUN”: Wyniki →